Wyszukano wyników: 110
Możemy zrozumieć, kim jest Jezus, dopiero wtedy, gdy patrzymy na krzyż
Znamienne, że to na Golgocie dwóch ludzi uznało boskość Jezusa. To był dobry łotr i setnik. Rozbójnik i poganin. Przekonał ich krzyż. Chrześcijaństwo bez krzyża, „łatwe chrześcijaństwo”, nie zbliży nas do Boga. Warto więc patrzeć często na Chrystusa ukrzyżowanego, aby nas do siebie przyciągnął – pisze ks. Kwitliński w dzisiejszym komentarzu liturgicznym.
Królewicz Kazimierz uczy nas, co znaczy być przyjacielem Boga
Być świętym to być przyjacielem Boga – wszyscy jesteśmy zaproszeni do tej przyjaźni. Przyjaźń jednak to nie koleżeństwo ani nie jakieś mgliste odczucie. Tego właśnie uczy nas dzisiejszy patron, królewicz Kazimierz, dla którego przyjaźń Boga wyrażała się w modlitwie, życiu sakramentalnym, w trosce o chorych i ubogich, pisze ks. Michał Kwitliński w dzisiejszym komentarzu liturgicznym.
Bóg chce dać nam uzdrowienie, ale pragnie też dać dużo więcej: samego Siebie
Uzdrowienie przy Sadzawce Betesda pokazuje, w jak odmienny sposób podchodzi do kwestii uzdrowienia Bóg, a jak my sami. Podczas gdy my myślimy o pozbyciu się konkretnego problemu, Bóg patrzy całościowo, pragnie naszego pełnego zdrowia i naprawy relacji, chce nas prowadzić ku miłości – zauważa ks. Michał Kwitliński w komentarzu do czytań liturgicznych
Rok Jubileuszowy to nie „Boża promocja”, ale czas, aby otworzyć serce na Bożą łaskę
Rok łaski Pana nie jest czymś w rodzaju czasowo ograniczonej promocji, po upływie której cena kosztownego produktu znowu poszybuje w górę. To Boże zaproszenie na dziś, abyś wrócił do Niego i przyjął Jego łaskę. To czas dla ciebie. Jeśli dziś zlekceważysz Boże zaproszenie, jutro może być za późno – zwraca uwagę ks. Marian Machinek w dzisiejszym komentarzu liturgicznym.
Gdy my zbliżamy się do Boga, Królestwo Boże zbliża się do nas
Żyjemy nie w świecie idealnym, ale skażonym grzechem. Choć ludzkość dokonała znaczącego postępu technicznego i cywilizacyjnego, problem grzechu jest nadal problemem zasadniczym. Żadne osiągnięcia techniczne ani reformy systemowe nie przyniosą nam „raju na ziemi”, natomiast im bardziej odsuwamy się od grzechu, a zbliżamy do Boga, tym bliżsi jesteśmy Jego Królestwu – wskazuje Maciej Górnicki w dzisiejszym komentarzu liturgicznym.
Chrześcijanin to nie „optymista”, ale „człowiek nadziei”, bo ostatnie słowo zawsze należy do Boga
Chrześcijańska nadzieja to nie to samo, co naiwny optymizm. Optymizm to widzenie tego, co chcemy widzieć i niedostrzeganie tego, czego widzieć nie chcemy. Nadzieja oznacza natomiast realizm odnośnie do prawdziwego szczęścia, które obiecuje nam Bóg, choć droga do niego wiedzie przez cierpienie i śmierć – pisze ks. Michał Kwitliński w komentarzu do czytań liturgicznych.
Chcesz zachować Boże prawo? Słuchaj Jezusa i ucz się kochać bliźnich tak, jak On
Nikt z nas nie jest doskonały. Dlatego chodzimy do spowiedzi, dlatego robimy rachunek sumienia. Czasem możemy mieć wrażenie, że nie damy rady zachować Bożego prawa. I wtedy na naszej drodze staje Chrystus, mówiąc: popatrz na Mnie, to ja jestem kresem Prawa, we mnie jest przebaczenie i odnowa – wskazuje ks. Nikos Skuras w dzisiejszym komentarzu liturgicznym.
7 października 1571 tak jak dzisiaj kultura europejska stanęła na skraju przepaści. Uratował ją różaniec!
W 1571 roku wszystko w Europie i Kościele rzymskim zdawało się chylić ku zagładzie. Turecki sułtan wyczuwał to osłabienie, wywołane przez luterańskie rozdarcie jedności Kościoła i polityczne uwikłanie protestantyzmu. Zwycięstwo tureckich janczarów wydawało się być czymś nieuchronnym, a jednak Europę uratowała Maryja. Dziś także może to zrobić – podkreśla ks. Tomaszewski w komentarzu do czytań liturgicznych.
Męczeństwo św. Szczepana to także narodziny – narodziny dla nieba
Chrystus, i o tym nie wolno nam zapomnieć, przychodzi na świat po to, aby nas zbawić. Zbawienie to dokonuje się przez męczeńską śmierć. Dlatego nie ma nic dziwnego w tym, że drugi dzień świąt Bożego Narodzenia kieruje naszą uwagę ku Szczepanowi, wiernemu świadkowi Chrystusa – aż do śmierci, pisze ks. Przemysław Krakowczyk w dzisiejszym komentarzu liturgicznym.
Czy tak jak Jezus i ty powinieneś opuścić swój Nazaret?
Co było powodem, dla którego Jezus przeprowadził się wraz ze swoją Matką do Kafarnaum? Najkrócej mówiąc: misja, którą miał do spełnienia. W podobnej sytuacji nieraz znajdujemy się i my sami. Czy potrafimy opuścić, zostawić to, co było dla nas „swojskie” i bezpieczne, aby realizować misję daną nam od Boga? Gdy nasze życie będzie misją, będzie życiem spełnionym – pisze ks. Kwitliński w dzisiejszym komentarzu liturgicznym.
Nowości w serwisie
- Abp Jędraszewski: pozwólmy Chrystusowi mówić do człowieka, zwłaszcza małego
- Biebrzański Park Narodowy płonie
- Noc powtórnego przyjścia Chrystusa
- Bp Oder: teologia ciała autorstwa św. Jana Pawła II wciąż niezrozumiana
- Wiceprezydent Vance spotkał się z Franciszkiem
- Urbi et Orbi. „Światło zwyciężyło ciemności. Prawda zwyciężyła fałsz. Przebaczenie zwyciężyło zemstę”
- Zaborcza Maria Magdalena
- Wielka konwencja w Łodzi. Sztabowcy Nawrockiego zapowiadają pracowity finał kampanii
- Chrzty dorosłych także w Polsce. Eunika i Kamil zostali włączeni do Kościoła
- Świat pilnie potrzebuje żywego świadectwa o zmartwychwstaniu Chrystusa!
