Temat: Przymierze życia
Nagrodą, jaką Jezus obiecuje tym, którzy pójdą za Nim jest życie wieczne. Człowiek pragnie żyć. Swoim życiem dąży do spełnienia, a jednak w chwili rozstania, w momencie przejścia rzadko kto jest przygotowany i wielu chciałoby przedłużyć swoją egzystencję chociaż o kilka dni. Wszystkie przymierza zawierane przez Boga – z Noem, Abrahamem i Mojżeszem zmierzały ku zapewnieniu Bożego błogosławieństwa na tym świecie. Oto Bóg Nieba i Ziemi gwarantował Bezpieczeństwo i ochronę od wrogów, liczne potomstwo, wreszcie Ziemię Obiecaną i łaskę względem narodu, który sam sobie wybrał.
Mimo wielu niewierności, jakimi człowiek naznaczał każde z tych przymierzy, Bóg mimo dopuszczania przeróżnych kar, zawsze przywracał do łask swój lud i traktował go jako Swoją szczególną własność. Człowiek jednak doświadczywszy zarówno momentów dostatku jak i niewoli widział, że na tym świecie nie zazna odpoczynku. Nie było i nie będzie okoliczności, mogących wyczerpać w pełni ambicje ludzkie, sprawiających, że uznamy w pewnym momencie, iż tak naprawdę spełnieni możemy wszystko zakończyć. Oczywiście, nie mówimy tu o dramatycznym targnięciu się na swoje życie, o sytuacjach, gdzie zdesperowany człowiek w geście rozpaczy lub buntu odbiera sobie życie. Raczej jest w każdej istocie ludzkiej pragnienie spełnienia, zaznania spokoju i cieszenie się tym, na co pracowaliśmy przez całe nasze życie.
SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Przymierze zawarte w Jezusie Chrystusie – Nowe i Wieczne Przymierze, ostateczne słowo Boga w dziejach ludzkości, ukierunkowuje nas właśnie na wieczność. Nie tylko wsparcie i pomoc w tym życiu, ale Dom Ojca, gdzie cierpienia i śmierci już więcej nie będzie, a sam Jezus otrze z naszego oka każdą łzę. To właśnie jest nagroda, która spełnia nasze marzenia o krainie odpoczynku, to perspektywa jakże różna od zniedołężniałej starości. Dana nam darmo i z łaski Boga, ale niedoceniona nawet przez wielu z tych, którzy uważają się za wierzących.
PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Czy żyję prawdą o życiu wiecznym?