Wiara dziecka

Temat: Wiara dziecka

Ilekroć przychodzi nam rozważać Ewangelię, gdzie Zbawiciel stawia nam jako przykład dziecko, tylekroć jest to dla nas okazja do głębokiego rachunku sumienia. Wiara dziecka jest wiarą prostą, pełną zaufania do niebieskiego Ojca, Który jest w niebie. Wiara ta nie kalkuluje i nie stawia pytań o opłacalność praktyk religijnych, chodzenia do kościoła. Nie unosi się pychą i nie obnosi się z tym, co powinno zostać w sercu jako owoc spotkania Boga z człowiekiem, z drogiej zaś strony nie waha się przed ujawnieniem tego, co powinno być naszym świadectwem o Chrystusie. Wiara dziecka jest szczególną łaską dorastania do dojrzałości w czasie, kiedy w naszym sercu ugruntowuje się system wartości, kiedy uczymy się samodzielnie podejmować decyzje i krytycznie patrzeć na świat.
Dorosłemu trudno jest wierzyć jak dziecko. Nasze codzienne życie absorbuje naszą uwagę, kusi pokusą ufania bardziej sobie i ziemskim układom, niż temu, od Którego wszystko pochodzi. Tymczasem świadomość, że wszyscy zależymy od Boga, wiara w to, że cokolwiek w naszym życiu nas nie spotka, jest z nami Jezus, jeśli tylko nie wyprosimy Go przez grzech może i powinna być tym, co sprawia, że będziemy stawać się jak dzieci. Nie chodzi tu bynajmniej o niestawianie pytań i brak krytycyzmu. Wręcz przeciwnie. Chodzi o uczenie się życia pod opieką Boskiego Mistrza, o uczenie się spojrzenia na świat oczyma dziecka, potrafiącymi dostrzec piękno stworzenia i skupić się na dziękczynieniu Temu, od Którego otrzymaliśmy życie i świat.

SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Dziecko zawsze będzie nas inspirować swoją niewinnością. Zachęcać do utulenia się w ramionach Ojca, kiedy jest trudno i szukania pomocy u Tego, Który wszystko może. Wiara dziecka pozostanie więc najpiękniejszym streszczeniem przepisu na szczęście i esencją naszego dążenia do miłości i spełnienia w życiu.
PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Czy staram się wierzyć jak dziecko?