„Gdzie jest dziewięciu?”

Temat: „Gdzie jest dziewięciu?”

Dzisiejsza niedziela stawia nam jedno z najważniejszych pytań, na jakie powinien sobie odpowiedzieć każdy wierzący. Jest to pytanie o to jak często używamy względem Boga słowa „dziękuję”. Dożyliśmy czasów, gdzie niektórzy próbują nadawać wartość nawet naszym kłótniom z Panem Bogiem, wmawiając nam, że lepiej się kłócić, czy w wypadku naszego odniesienia do Stwórcy i Zbawiciela obrażać Pana Boga, niż Go nie zauważać, lub milczeć latami. Przypomina to sytuację, kiedy do wyboru mamy kłótnię małżeńską, wszczętą przez winnego np. nadużycia alkoholu małżonka lub tzw. ciche dni z tego samego powodu. Ani jedno ani drugie nie rozwiąże tej sytuacji, a której ktoś postąpił źle i próbuje różnymi sposobami odnaleźć się w relacji z drugą osobą.
Bóg jest Bogiem miłości. Stworzył nas z miłości i do miłości. My jesteśmy stworzeniem. Uczynieni na obraz i podobieństwo Boga. Trudno więc przebija się argument, że wymyślanie Panu Bogu, zarzucanie Go naszymi niesprawiedliwymi ocenami, domaganie się, aby natychmiast zareagował na przedstawiony przez nas problem było postawą godną polecenia czy naśladowania. Nasza postawa względem Boga winna wyrażać się przecież w najwyższym szacunku, adoracji i nieustannym dziękczynieniu.
My tymczasem jeśli oddajemy się gorliwej modlitwie, najczęściej klękamy, kiedy czegoś potrzebujemy. Nie na darmo stare porzekadło mówi, „jak trwoga to do Boga.” W naszych podziękowaniach już zazwyczaj nie ma tej gorliwości. Otrzymaliśmy o co prosiliśmy, i ..jakże często wracamy do wcześniejszej oziębłości.

SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Czy Bogu potrzebne są nasze dziękczynienia? Otóż można by powiedzieć, że nie. Wszak Bogu niczego nie brakuje i „nasze hymny pochwalne niczego Mu nie dodają”. Ważne jest jednak, aby pamiętać, że przyczyniają się do naszego zbawienia. Nasze dziękczynienie pozwala nam bowiem zrozumieć, że Pan Bóg to mnie urzędnik, którego nauczyliśmy się brać na litość, ale to kochający Ojciec, Który pragnie spędzić z nami wieczność.

PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Czy trwam w dziękczynieniu przed Bogiem?