Utracone ziarno

Jezus Chrystus głosząc Ewangelię wielokrotnie przywołuje pracę rolnika. Używa też bardzo bogatej symboliki ziarna. W dzisiejszej przypowieści ziarno obrazuje ludzkie życie.

Rolnik musi utracić ziarno, aby zyskał je w sposób zwielokrotniony. Konieczna jest ofiara, aby zaistniał plon. Bez „wyrzucenia” ziarna nie ma żniw. Bez obumarcia skazane jest ono na samotność.

Podobnie jest z ludzkim życiem. Złożenie go w ofierze na wzór Jezusa Chrystusa jest jedynym sposobem jego ocalenia i zachowania na wieczność. Przykładem takiej postawy jest św. Wojciech, biskup i męczennik, Główny Patron Polski, którego uroczystość obchodzimy dzisiaj w liturgii.

Mamy świadomość wartości czasu, choć niejednokrotnie marnotrawimy go.  Miłować to „tracić” czas dla Boga i bliźnich. A ponieważ życie jest niepowtarzalne, warto je przeżyć w sposób niepowtarzalny. Jezus zaprasza nas dzisiaj do pójścia za Nim i ofiarnej służby.