Testament z krzyża

Jan Paweł II w encyklice Ecclesia de Eucharistia rozdział VI zatytułował: „W szkole Maryi «Niewiasty Eucharystii»”. Przedstawia w tym dokumencie Maryję jako Mistrzynię w kontemplowaniu oblicza Chrystusa. Chociaż Ewangeliści milczą na temat obecności Maryi w Wieczerniku podczas Ostatniej Wieczerzy, to możemy wskazać w Jej życiu wiele wydarzeń o znaczeniu eucharystycznym.

Zgadzając się na to, aby Słowo stało się w Niej Ciałem, dała początek możliwości zaistnienia Eucharystii. Maryja zanosząc do Elżbiety Jezusa, którego jeszcze nie widząc oczy, staje się żywą monstrancją. Ofiarując Go wraz z Józefem w świątyni,  uczestniczy w Ofierze Syna. We wspólnocie uczniów, którzy gromadzą się w Wieczerniku, aby oczekiwać na Ducha Świętego, nie zabrakło także Maryi, która już wcześniej była Nim napełniona. To modlitewne czuwanie było powiązane z „Łamaniem Chleba”. Tak jak w Nazarecie poczęła Syna w sercu i łonie, tak przez Komunię znów się z Nim jednoczyła.

Wśród wydarzeń eucharystycznych związanych z Maryją szczególne znaczenie ma dla nas śmierć Jezusa i Jego testament z krzyża. Każda Msza święta jest bowiem uobecnieniem całego Misterium Paschalnego. Jezus Chrystus przed swoją śmiercią swoją Matkę ofiarował Janowi reprezentującemu Kościół, a Jana oddał Maryi. To obdarowanie realizuje się także podczas sprawowanej przez Kościół Eucharystii. Maryja zostaje nam dana jako Matka, a my Jej jako dzieci.